บทที่ 31 ตอนที่ 31

ปิยนุชปรายตามองเตยหอมที่ทรุดตัวนั่งอยู่กับพื้นเบื้องหน้าด้วยสีหน้าเย็นชา จากนั้นก็โยนเงินปึกเล็กให้

“ฉันให้เอาไปตั้งตัว”

เตยหอมสะดุ้งเล็กน้อย ดวงตาที่ฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตามองธนบัตรสีเทาที่พื้นตรงหน้าด้วยความอดสู

“ทำไมไม่รีบรับเอาไว้ล่ะ อย่าบอกนะว่าแกต้องการมากกว่านี้ ฉันไม่ให้หรอกนะ”

“เตย... ไม่รับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ